بمب افکن سلطنتی بریتانیا!

مجله تصویری سلاح- بمب‌افکن «آورو والکان» که از ژوئیه 1963 به بعد با نام «هاوکر سیدلی والکان» معرفی شد، با موتور جت و بال‌های دلتا قابلیت شرکت در عملیات‌های استراتژیک و پرواز در ارتفاع بالا را داشت و بین سال‌های 1965 تا 1984 میلادی توسط نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا (RAF) مورد استفاده قرار می‌گرفت. دو شرکت A.V Roe و Avro به صورت مشترک والکان را طراحی کردند و این جنگنده یکی از سه بمب‌افکن مدل V بود که از نظر فنی در پیشرفته‌ترین سطح قرار داشت و به همین خاطر یکی از پرخطرترین هواپیماها محسوب می‌شود.

هدف اصلی از طراحی و ساخت این جنگنده نظامی،‌ استفاده از آن به عنوان یک بمب‌فکن استراتژیک بود که به صورت رسمی توسط ارتش بریتانیا مورد استفاده قرار می‌گیرد. این بمب‌افکن نخستین پرواز خود را در 30 آگوست 1952 انجام داد و سرانجام پس از گذشت حدود چهار سال در تاریخ 20 ژئیه 1956 به صورت رسمی معرفی شد. دولت بریتانیا سرانجام تصمیم گرفت در مارس 1984 میلادی این بمب‌افکن را برای همیشه بازنشسته کند و از آن تاریخ به بعد، این هواپیمای نظامی هرگز مورد استفاده قرار نگرفت.

«آورو والکان» هیچ نوع سلاح دفاعی را شامل نمی‌شود و در ابتدا فقط برای پرواز با سرعت و ارتفاع بسیار بالا ساخته شده بود تا از سیستم‌های رهگیری فرار کند. زمانی که مدل B.1 و B.2 این جنگنده در حدود سال‌های 1960 میلادی ساخته شد، سیستم‌های مقابله الکترونیکی در آن مورد استفاده قرار گرفت و سپس در اواسط دهه 1960 برخی تغییرات تاکتیکی سطح پایین روی آن اعمال شد. در اواسط دهه 1970 میلادی 9 دستگاه «آورو والکان» به رادارهای دریایی مجهز شدند تا در عملیات‌های شناسایی مورد استفاده قرار بگیرند. این 9 دستگاه هواپیما در اصل مدل اصلاح شده B.2 بودند که از آنها با نام MRR یاد می‌شد. در سال‌های پایانی فعالیت این بمب‌افکن، 6 دستگاه از آن به تانکرهای K.2 تغییر کاربری دادند تا برای سوخت‌گیری هوایی از آنها استفاده شود. در مجموع «آورو والکان» یکی از موفق‌ترین بمب‌افکن‌های استراتژیک بریتانیا بود که توانست در عرصه نظامی جهانی افتخارات فراوانی را به نام خود ثبت کند.