انتیاس-3 به خاطر نگرانی های امنیتی آمریکا از فعالیت های چین و روسیه جایگزین GPS می شود؟!
مجله تصویری سلاح – اتکای بیش از حد به سامانه موقعیتیاب جهانی (جیپیاس) انتظار می رود آسیبپذیری آمریکا نسبت به تسلیحات ضد ماهواره، لیزرها و ابزارهای جنگ الکترونیک روسی و چینی را افزایش دهد. این مساله ای است که ژنرال دیوید دی.تامپسون معاون عملیات فضایی آمریکا در ماه می امسال به آن اشاره داشت.
اظهار نظر ژنرال تامپسون به نظر می رسد در پاسخ به پرسش فرضی سناتور آنگوس کینگ بود مبنی بر این که چه اتفاقی برای یک جنگنده اف-35 رخ خواهد داد اگر ماهواره های جیپیاس که برای ناوبری به آنها وابسته است، به ناگاه هنگام پرواز غیرفعال شوند.
نگرانی ها در مورد این نوع آسیبپذیری، خود را در قالب فشار بیشتر برای استفاده از ماهواره های (NTS-3) Navigation Technology Satellite-3 برای موقعیتیابی-ناوبری-زمانبندی (پیانتی) نشان داده است.
تا پیش از این، گزارش هایی درباره پیشرفت روسیه در جنگ الکترونیک و اختلال در سیگنال های جیپیاس و عملکرد پهپادهای آمریکایی بر فراز آسمان منطقه کریمه و کشور سوریه به ترتیب در سال های 2014 و 2018، توجه مقام های رسمی وزارت دفاع آمریکا را به خوب جلب کرده بود.
این در شرایطی است که معرفی تسلیحات لیزری ضد ماهواره و ضد پهپاد روسی مانند کالینا، پرسوت و زادیرا بر نگرانی آمریکایی ها افزوده اند. پرسوت و زادیرا تسلیحات لیزری ضد پهپاد هستند، در شرایطی که کالینا یک جنگ افزار الکترو-اپتیکال است که می تواند با استفاده از پالس های لیزری به ماهواره متخاصم آسیب وارد کرده و آن را برای همیشه از کار بیندازد.
روس ها از سال 2001 روی یک سامانه هوابرد به نام سوکول-اشلون نیز کار می کنند، اما وضعیت فعلی آن نامشخص است.
خداحافظی با جیپیاس، خوش آمد به انتیاس-3؟
ماهواره انتیاس-3 توسط آزمایشگاه تحقیقات نیروی هوایی آمریکا توسعه یافته است و پس از پرتاب به مدت یک سال در مدار زمینآهنگ (مدار ژئوسَنکرون) کار خواهد کرد و شناسایی نقاط ضعف فعلی سیگنال های جیپیاس و جنبه های کلیدی برای گیرنده های جدید جیپیاس که چندین سیگنال را ترکیب می کنند را بر عهده دارد.
نیروی هوایی آمریکا پروژه انتیاس را در سال 2019 به عنوان یک برنامه “پیشگام” (Vanguard) تعیین کرد که برنامه دفاعی فوری را برای تسریع تامین مالی و توسعه در اولویت قرار می دهد.
نمونه اولیه انتیاس-3 شامل یک وسیله نقلیه تست فضایی، مرکز فرماندهی و کنترل زمینی و سامانه های رادیویی برای کاربر خواهد بود.
به طور خاص، انتیاس-3 با چندین فناوری پیشرفته یکپارچه شده از جمله آنتن های آرایه فازی هدایت شونده الکترونیکی، سیگنال های انعطافپذیر و ایمن، گیرنده های جیپیاس نرم افزارمحور، اتوماسیون نقاط کنترل زمینی و استفاده از آنتن های زمینی تجاری آزمایش خواهد شد.
همچنین، انتیاس-3 تحت سناریوهای مختلف عمل خواهد کرد و سامانه های جدید را آزمایش خواهد کرد. از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
– یک مولد سیگنال دیجیتال جدید که می تواند در مدار دوباره برنامه ریزی شود و سیگنال های جدید را پخش کند
– مخابره بهبود یافته ضد پارازیت و تداخل
– افزودن امضا برای پنهان کردن سیگنال اصلی و مقابله با اسپوفینگ
– پیکربندی های مختلف آنتن با پرتوهای منطقه ای در چندین فرکانس و کدهای سیگنال
– فعالیت در حالت های “چراغ خاموش”، زمانی که هواگرد و بسترهای تسلیحاتی برای جلوگیری از لو رفتن خود رادارها، ارتباطات و پیوندهای ماهواره ای را غیرفعال می کنند
– خدمات پیانتی دقیق در زمان واقعی در زمین های مختلف
– اصلاح خطاها در سیگنال ها و مخابره
همچنین، سیگنال های پیانتی اغلب تحت تاثیر پدیده های فضایی مانند فرسایش مداری، پرتوافشانی از کمربند ون آلن، شراره های خورشیدی و ازدحام کلی در ارتباطات فضایی به دلیل تعداد زیاد ماهواره ها قرار می گیرند. داده های جمع آوری شده برای طراحی ماهواره های انتیاس-3/پیانتی بعدی استفاده خواهد شد.
انتیاس-3 دو ویژگی تعیین کننده دارد. نخست، آنتن آرایه فازی بزرگ که اجازه تولید متمرکز پرتوهای نقطه ای برای یک موقعیت مکانی خاص را به آن می دهد، در شرایطی که توانایی اساسی برای پخش خدمات پیانتی به سیاره زمین را حفظ می کند.
ویژگی دیگر، گیرنده های قابل برنامه ریزی مجدد و نرم افزارمحور است که مختل کردن آن دشوار است. با یک زیرساخت کنترل زمینی ویژه و اختصاصی، انتظار می رود انتیاس-3 به رهبری و هدایت ارتش آمریکا در موقعیتیابی-ناوبری-زمانبندی انحصاری برای هواپیماها، موشک ها، بسترهای زمینی و کشتی های جنگی خود کمک کند.
با این وجود، فناوری جیپیاس به نظر نمی رسد تا مدتی طولانی جایگاه خود به عنوان یک استاندارد جهانی را از دست بدهد و ماهواره های انتیاس-3 احتمالا در آینده نزدیک بکار گرفته نخواهند شد.