پیشرفته‌ترین ناو هواپیمابر جهان با هزینه ساخت 13.3 میلیارد دلار
مجله تصویری سلاح – برای چهار دهه، نیروی دریایی آمریکا ناو هواپیمابر جدیدی را طراحی و به خدمت نگرفته بود. از این رو، زمانی که موضوع ساخت ناوهای هواپیمابر کلاس فورد مطرح شد، نیروی دریایی آمریکا معرفی بهترین و مدرن‌ترین ناو هواپیمابر که تاکنون ساخته شده است را در دستور کار خود قرار داد.
ناو هواپیمابر یواس‌اس جرالد فورد میزبان مجموعه ای از پیشرفته‌ترین فناوری های روز شده و سرانجام پس از تاخیرهای چند باره، به نظر می رسد به حضور در میدان نبرد نزدیک شده است.
برای احترام به فعالیت های جرالد فورد که طی جنگ جهانی دوم در نیروی دریایی آمریکا خدمت کرد، نخستین کشتی از این کلاس ناوهای هواپیمابر به نام سی و هشتمین رئیس جمهور آمریکا نامگذاری شده است.
ناوهای هواپیمابر کلاس فورد قرار است جایگزین ناوهای هواپیمابر کلاس نیمیتز شوند. کلاس نیمیتز زمانی ساخته شد که نیاز به نیرو در این کشتی ها محدود بود اما با افزایش وابستگی به فناوری های پیشرفته، نیروی مورد نیاز برای کلاس جدید ناوهای هواپیمابر نیروی دریایی آمریکا نیز افزایش یافته است.
بر همین اساس، دو راکتور جدید Betchel A1B نیروی مورد نیاز یواس‌اس جرالد فورد را تامین می کنند و بنابر ادعای سازندگان، ظرفیت تولید برق این ناو هواپیمابر نسبت به ناوهای هواپیمابر معمول تا 250 درصد بیشتر است.
یواس‌اس جرالد فورد در کنار بهبود سامانه های نظارتی و حسگرها با یک رادار جستجوی چند منظوره، از ویژگی های پنهان‌کاری نیز سود می برد تا تشخیص و شناسایی آن برای نیروهای دشمن هرچه بیشتر دشوار شود. عرشه بزرگ‌تر یواس‌اس جرالد فورد قادر به حمل تا 90 هواپیما از انواع مختلف جت های جنگنده همراه با پهپادها است.
سامانه الکترومغناطیسی پرتاب هواپیما (EMALS) که می تواند به برخاستن انواع مختلف هواپیماها از روی عرشه یواس‌اس جرالد فورد کمک کند، یکی دیگر از ویژگی های جدید و جالب توجه این ناو هواپیمابر است. این سامانه جایگزین منجنیق بخاری عادی شده است و انتظار می رود به افزایش طول عمر هواپیماهایی که از روی عرشه ناوهواپیمابر پرواز می کنند، کمک کند.
سامانه متوقف کننده Advanced Arresting Gear (AAG) مورد استفاده در یواس‌اس جرالد فورد به گونه ای طراحی شده تا فرود هواپیماها روی این ناو هواپیمابر تجربه ای ساده‌تر و ایمن‌تر برای خلبانان باشد. این فناوری های پیشرفته که تا حد زیادی به اتوماسیون (کنترل و هدایت به صورت خودکار) متکی هستند، انتظار می رود صرفه جویی بیش از چهار میلیارد دلاری در طول عمر 50 ساله ناو هواپیمابر جدید به همراه داشته باشند زیرا به خدمه کمتری نیاز است.
اما پیاده‌سازی این تغییرات انقلابی در یک ناو هواپیمابر خالی از چالش نبوده است. نیروی دریایی آمریکا که به دلیل تاخیرهای مکرر در آغاز فعالیت ناو هواپیمابر جدید زیر فشار قرار داشت، یواس‌اس جرالد فورد را در سال 2017 وارد خدمت کرد اما آزمایش ها روی آن همچنان ادامه دارند و این کشتی جنگی تا سال 2022 وارد میدان نبرد نخواهد شد.
یواس‌اس جرالد فورد اخیرا آزمایش شوک کامل کشتی ناشی از انفجار را پشت سر گذاشت. این آزمایش از زمان جنگ جهانی دوم برای بررسی آمادگی رزمی یک کشتی انجام می شود. جدا از بررسی شرایط طراحی و سامانه های کشتی، آزمایش شوک کامل کشتی شرایط خدمه را نیز بررسی می کند زیرا کشتی برای فعالیت نهایی در دریا آماده می شود. در آزمایش های صورت گرفته، یواس‌اس جرالد فورد موفق به مهار شوک های ناشی از انفجارهای 18,000 کیلوگرمی زیر آب شد.
یکی دیگر از ویژگی های جدید یواس‌اس جرالد فورد آسانسورهای پیشرفته ای هستند که برای انتقال موشک ها و بمب ها از مخزن سلاح به روی عرشه استفاده می شوند. این ناو هواپیمابر قرار است به 11 آسانسور مجهز شود که همگی از فناوری های جدیدی سود می برند که از آهنرباهای پرقدرت به جای کابل ها برای جابجایی مهمات سنگین استفاده می کند. در شرایطی که قرار بود همه آسانسورها در زمان تحویل ناو به نیروی دریایی آمریکا در سال 2017 آماده کار باشند، اما این گونه نشد. پیش از آن که یواس‌اس جرالد فورد عازم نخستین ماموریت خود شود، هر 11 آسانسور حمل تسلیحات آن باید آماده استفاده باشند.
رفع گرفتگی توالت های ناو هواپیمابر یواس‌اس جرالد فورد نیز یکی از موارد چالش برانگیزی بوده که مورد توجه قرار گرفته و این کار هزینه ای 400 هزار دلاری به همراه خواهد داشت.
همچنین، بلومبرگ طی گزارشی در اوایل سال جاری میلادی به این نکته اشاره داشت که اگرچه کار با سامانه پرتاب هواپیمای الکترومغناطیسی راحت‌تر و ساده‌تر است اما اغلب با نقص و خرابی مواجه می شود.
ساخت یواس‌اس جرالد فورد با هزینه ای 13.3 میلیارد دلاری صورت گرفته که آن را به یکی از پر هزینه‌ترین تجهیزات نظامی نیروی دریایی آمریکا تبدیل می کند. ساخت حداقل 10 ناوهواپیمابر در این کلاس برنامه ریزی شده است.
ترجمه: محمدمهدی حیدرپور
