پایگاه زیردریایی مخفی شوروی که موزه شد!
مجله تصویری سلاح– بالاکلاوا که در منتهی الیه جنوب غربی شبه جزیره کریمه واقع شده، بندری راهبردی و بخشی از شهر سواستوپل است که روس ها برای بیش از 200 سال از آن برای انجام برخی برنامه های خود در دریای سیاه و فراتر از آن استفاده کردند.
طی جنگ سرد، خلیج بالاکلاوا محل استقرار یک پایگاه زیردریایی فوق محرمانه بود که برای بقا در برابر یک حمله اتمی آمریکا و سپس انجام حمله ای تلافی جویانه طراحی شده بود. بر همین اساس، تا حدود 30 سال پیش این خلیج همچنان یک منطقه نظامی با دسترسی محدود بود.
امروزه، از این پایگاه به عنوان یک موزه استفاده می شود و یوری تاراریف که در گذشته به عنوان کاپیتان در لشکر چهاردهم زیردریایی نیروی دریایی شوروی خدمت می کرد، مدیریت آن را بر عهده دارد.
تاراریف طی دوران خدمت خود شاهد فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و همچنین ترک آخرین زیردریایی از پایگاه بالاکلاوا در سال 1992 بوده است.
پایگاه زیرزمینی بالاکلاوا در عمق 400 فوتی (122 متر) زیر کوه تاوروس (Mount Tavros) ساخته شده است و در سال 2003 به موزه تبدیل شد.
پس از الحاق کریمه به خاک روسیه، موزه تاراریف زیر کنترل وزارت دفاع روسیه قرار گرفت.
بازدیدکنندگان از طریق کانالی که خلیج بالاکلاوا را به قلب پایگاه زیرزمینی متصل می کند، به آن دسترسی دارند. یک دروازه فلزی 165 تنی می توانست این پایگاه را طی جنگی اتمی مهر و موم کند و توانایی مقاومت در برابر انفجاری 100 کیلوتنی – پنج برابر نیروی تخریب یکی از بمب اتمی آمریکا که روی شهر ناگازاکی رها شد – را داشت.
در دوران جنگ، کانال زیرزمینی می توانست تا هفت زیردریایی اندازه متوسط را در خود جای دهد. تونل های که قسمت های مختلف پایگاه را به هم متصل می کردند، شکلی خمیده داشتند تا امواج انفجار را منحرف کنند. ذخایر کافی برای 30 روز نیز در این پایگاه وجود داشت.
مخفی‌ترین قسمت پایگاه جایی بود که کلاهک های اتمی نگهداری می شدند. کارگران در این پایگاه لباس های ویژه ای به تن می کردند تا از ایجاد الکتریسیته ساکن جلوگیری شود و دیوارها عایق شده بودند تا پژواک هایی که ممکن بود موجب درک نادرست از دستورات شود را کاهش دهد.
جمله “هر آنچه را می دانید بیان نکنید، اما همواره بدانید چه باید بگویید!” روی دیوار با رنگ قرمز نوشته شده بود تا کارگران نیاز به رازداری را فراموش نکنند.
یکی از اشیا به نمایش گذاشته شده در این موزه که خاطرات تلخی را برای روس ها زنده می کند، مدل ناو هواپیمابر کیف است که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی از خدمت خارج شد و امروز در یک پارک موضوعی در چین استفاده می شود.
با توجه به این که بودجه موزه بالاکلاوا توسط دولت مسکو تامین می شود، آنچه در این موزه به نمایش گذاشته می شود هرچه بیشتر دشمنی بین این کشور و آمریکا را بازتاب می دهد. به عنوان مثال، تابلویی درباره حمله آمریکا به شهرهای هیروشیما و ناگازاکی ژاپن که زیر نور قرمز قرار گرفته است عمو سام که نماد شخصیتی و تجسم ملیت برای دولت فدرال ایالات متحده آمریکا است را نشان می دهد که انگشت خود را به سمت بازدیدکننده نشانه رفته و در کنار آن واژه های “جنایات علیه بشریت” در اندازه ای بزرگ دیده می شود. مورد دیگر، طرح آمریکا برای تخریب اتحاد جماهیر شوروی با بمب های اتمی را نشان می دهد تا به نوعی توسعه سلاح های اتمی و پایگاه های زیرزمینی مانند خلیج بالاکلاوا توجیه شود.
تاتایانا اتپانتسویچ یکی از پژوهشگران این موزه می گوید که ترجیح می دهد روزهای بد گذشته در همان گذشته باقی بمانند. به اعتقاد وی بازگشت به آن دوران ایده خوبی نیست و حفظ دوستی و همکاری با یکدیگر به جای جنگ، حتی اگر چیزی به نام جنگ سرد باشد، ایده بهتری است.
به گفته اتپانتسویچ، پایگاه های زیردریایی مخفی بهتر است که به عنوان موزه استفاده شوند.
مطالب مجله تصویری سلاح را در این لینک دنبال کنید.
ترجمه و تنظیم: محمد مهدی حیدرپور
