از دنگ تا چکرام!

مجله تصویری سلاح– از سده های میانه تاکنون؛ تولید سلاح تغییر و تحولات بیشماری را پشت سر گذاشته  که بخش مهمی از این تغییرات متاثر از نیاز های  دوران خاص خود هستند که مطالعه درباره آنها با توجه به ویژگیهایی مانند انتخاب نوع فلز در ساخت، فرآیند های تولید و همگامی با پیشرفت های روز امکان پذیر است. همان طور که می دانید یک سری ویژگی های پایه ای وجود دارند که حضور آن ها در تمام سلاح ها از اهمیت به سزایی برخوردار است، مانند استحکام، دوام، آسانی تولید، وزن پایین در عین قدرت بالا و همچنین سازگاری اسلحه با شرایط آب و هوایی مختلف.

حال اگر نگاهی به سلاح های متعلق به دوران قرون وسطی داشته باشیم، بیشتر با مواردی همچون شمشیر، نیزه، تبر و یا چکش های مختلف روبه رو خواهیم شد. اغلب این سلاح های باستانی نیز شامل لبه های تیز به منظور برش، نقاط تیز با هدف سوراخ کردن و یا سر های بزرگ برای له کردن دشمن هستند! حتی ممکن است سلاح هایی ببینید که ترکیب چند مورد از این خصوصیات را داشته باشند.

تیر و کمان هم که جز ثابت سلاح های تاریخی را تشکیل می دهد. در واقع اوج پیشرفت سلاح سازی در زمان مذکور را می توان مربوط به اشکال اولیه ی باروت دانست. به هر حال تمام انواع این دست جنگ افزار هایی که در گذر زمان نیز دچار تکامل و دگرگونی شده اند، هدف واحد را دنبال می کنند و آن چیزی نیست جز “غلبه بر نیرو های دشمن به بهترین نحو ممکن”. البته جالب است بدانید که بسیاری از سلاح های تاریخی تنها به دلیل قدرت و موفقیتی که از خود نشان داده اند، مجبوب نشده اند بلکه شمار زیادی از آن ها شهرت خود را مدیون بازی های ویدئویی، فیلم ها و یا حتی انیمیشن ها هستند!

با توجه به مطالبی که اشاره شد و نقش مهم تاریخ در کسب آگاهی بیشتر در مورد هر موضوعی، در ادامه به معرفی شماری از سلاح های نمادین خواهیم پرداخت که هر کدام در دوره ی خود، با وجود نقاط ضعفی که داشته اند، موفقیت هایی نیز در کارنامه ی تاریخی شان به ثبت رسانده اند.

»»» بخش اول “از درازشمشیر تا خرکمان” را اینجا مشاهده کنید.

 

Haladie

مورد بعدی از لیست سلاح های کهن مربوط به سلاحی با تیغه ی دو لبه  می شود که مورد استفاده نیرو های هند و سوریه بوده است. برخی از مدل های این سلاح شامل تیغه و یا بله های اضافی نیز می شده اند. این مورد امروزه یکی از جالب ترین جنگ افزار های به جای مانده از دوران قدیم محسوب می شود.

Ranseur

این جنگ افزار کهن که شباهت به یک نیزه ی سه شاخه دارد، از دسته ای بلند و تیغه ای سه جانبه تشکیل یافته است. دوران استفاده از این سلاح به قرن پانزدهم باز می گردد.

 

دنگ

دنگ در اصل ابزاری بوده که به منظور کوبیدن خرمن برنج و گندم از آن استفاده می شده است. اما با گذر رمان دچار تغییراتی شد که بتوان از آن به عنوان سلاحی سرد نیز بهره برداری کرد. برای مثال نانچیکو نمونه تغییر یافته ای از این خرمن کوب است. همان طور که در تصویر نیز مشاهده خواهید کرد، سر سلاح مجهز به توپی میخ دار است که به دسته ای از جنس چوب و فلز متصل می شود. این سلاح توسط کشاورزان و سربازان قرون وسطی مورد استفاده بوده است که البته تا حدودی نیز شبیه گرز قلمداد می شود.

شمشیر شوالیه

شمشیر شوالیه که به سلاحی محبوب در قرون وسطی تبدیل شده بود، شمشیری با تیغه ی دو لبه است. این جنگ افزار عمدتا توسط اشراف زادگان و همچنین سرباز ها استفاده می شده است و از جمله آثار هنری آن دوران به شمار می رود.

باردیش

باردیش نیز یکی دیگر از جنگ افزار های عجیب و غریب قدیمی است که از قرن چهاردهم تا شانزدهم در اروپای شرقی و اسکاندیناوی طرفداران زیادی داشته است. هم اکنون نمونه های مختلف از این جنگ افزار باستانی را می توانید در موزه های مختلف سراسر دنیا مشاهده کنید.

کلتراپ

از رومیان گرفته تا ژاپنی ها، همگی رابطه ی بسیار خوبی با این جنگ افزار آهن و یا فولادی داشته اند. کلتراپز به گونه ای طراحی شده است که در هر شرایطی یک تیغه ی تیز دشمن را تهدید می کند. از این جنگ افزار به منظور جلوگیری از حجوم پیاده نظام و سواره نظام استفاده می شده است.

زایهندر

یکی از بزرگ ترین شمشیر های دوران قدیم را می توان زایهندر با وزن بیش از 10 پوند به شمار آورد. این عبارت در زبان آلمانی به معنای “دو دست” است. با وجود وزن بالای سلاح و دشوار بودن کار با آن، این شمشیر توسط مزدوران آلمانی و سوئیسی استفاده می شده است.

شوریکن

شوریکن نوعی سلاح سرد باستانی است که به منظور پرتاب به سوی هدف طراحی شد. این واژه در زبان ژاپنی به معنای “شمشیر مخفی در دست” بوده و از سلاح های مورد استفاده ی نینجا ها و جنگجویان سامورایی محسوب می شود. شوریکن در انواع و اقسام مدل های مختلف همچنان نیز موجود است و تنها یک ستاره ی ساده که در اغلب بازی های ویدئویی به تصویر کشیده می شود، نیست.

درازنیزه

درازنیزه جنگ افزاری متشکل از یک چوب باریک و بلند و نوکی فلزی است که برای جلوگیری از پیشروی سواره نظام کاربرد داشته است. این درازنیزه ها با طولی حدود 7 الی 8 فوت در دوران اسکندر مورد استفاده بوده اند.

مامبل

مورد بعدی با نام عجیب “مامبل” در واقع یک چاقوی آفریقایی است که می توانست به عنوان سلاحی پرتابی موفق عمل کند. تیغه ی منحنی شکل این جنگ افزار برد بیشتر و قدرت جنگی بالا تری را در اختیار مامبل قرار داده است.

چکرام

چکرام از سلاح های سنتی هند بوده و به شکل دایره اغلب از جنس فولاد و یا برنز ساخته می شده است. این جنگ افزار در اندازه های مختلف و به منظور پرتاب به سوی دشمن طراحی شده است.