آمریکا نفروخت، ژاپن رادارگریز ساخت!

 مجله تصویری سلاح– جنگنده X-2 شین شین که همچنین به نام ATD-X  شناخته می شود، هواپیمایی آزمایشی است که توسط وزارت دفاع ژاپن برای آزمایش و نشان دادن تکنولوژی های پیشرفته ی استتار جنگنده های نسل پنجم این کشور ساخته شده است (جنگنده های نسل پنجم شامل اغلب جنگنده های پیشرفته حال حاضر مانند سوخوی پک فا روسیه و F-22 آمریکایی می شود؛ این جنگنده ها عموما باید قابلیت استتار از رادار دشمن را داشته و به گونه ای طراحی شوند که وظایف و دشواری کار خلبان در طول پرواز را کاهش دهند).

نام اصلی این هواپیما مخفف عبارت “اثباتگر فناوری پیشرفته-X” است که به عملکرد و هدف آن اشاره می کند این پروژه ی چند میلیون دلاری توسط صنایع سنگین میتسوبیشی در حال توسعه و پیشرفت است. هزینه کل این پروژه 377 میلیون دلار بوده است.

 مدل سه بعدی ATD-X

 

پروژه ی ATD-X از کجا شروع شد؟

در اوایل قرن بیست و یکم، کشور ژاپن که ناوگان جنگنده های نیروی هوایی خود را در حال فرسوده شدن می دید، شروع به رایزنی برای خرید چندین دستگاه جنگنده ی رپتور F-22 ساخته شده توسط کمپانی لاکهیدمارتین از آمریکا کرد؛ رپتور F-22 یک جنگنده قدرتمند با قابلیت استتار از رادار است که برای ایجاد و تثبیت برتری هوایی در منطقه نبرد استفاده می شود. اما مدتی قبل از آن در مجلس نمایندگان آمریکا قانونی مبنی بر منع صادرات جنگنده های نظامی برای جلوگیری از فاش شدن اسرار فناوری های نظامی (از جمله فناوری استتار) وضع شد که مانع انتقال جنگنده ها می شد. این امر باعث شد کشور ژاپن به فکر بومی سازی و ساخت هواپیماهای جنگنده خود بیافتد.

 

 جنگنده نسل پنجم رپتور F-22 که در ناوگان هوایی ایالات متحده عمدتا برای نبردهای هوایی مورد استفاده قرار می گیرد

 

نتیجه ی این ایده، ATD-X است، که فناوری ها و ابزار پیشرفته استفاده شده در آن  می تواند پاسخگوی نیازهای ناوگان هوایی نسل پنجمی باشد. این مدل دارای موتور دوقلو و با بال های ثابت است و طراحی آیرودینامیک دماغه آن را بلند ساخته است؛ طول کلی آن 14.17 متر، عرض بال ها حدودا 9.1 متر و ارتفاع آن 4.51 متر است و بیشینه وزن برخاست و وزن بدون بار آن نیز به ترتیب 13 و 8.9 تن است. بال های این جنگنده به شکل مثلث بریده شده هستند و در کنار تجهیزات لبه حمله بال های آن به خلبان کمک میکند در زاویه حمله بالا بتواند با اطمینان و امنیت پرواز کند؛ زاویه حمله که به زاویه بین بدنه و بال هواپیما با مسیر حرکت آن اطلاق می شود، در هنگام مانورهای هوایی نقش مهمی در شناور نگه داشتن هواپیما در هوا ایفا می کند. دو پایدار کننده عمودی با شیب رو به بیرون در لبه فرار بال به آیرودینامیک و استتار هواپیما کمک میکنند. بدنه ی بلند و تخت هواپیما به بال ها پیونده خورده است.

یک نفر خلبان می تواند با این جنگنده پرواز کند؛ برای فرود آمدن، سه چرخ قابل جدا شدن در محوری مثلثی شکل دارد و مجهز به سیستم کنترل آیرودینامیک برای خلبان نیز هست. همچنین، دو دریچه عبور هوای مربعی شکل در دو طرف کابین خلبان هوا را از طریق مجراهای S شکل برای بهبود هرچه بیشتر آیرودینامیک به عقب هواپیما هدایت میکنند.

خود کابین خلبان در ATD-X مجهز به انواع و اقسام فناوری های پیشرفته است. یک صندلی برای خلبان توسط سایبان شفافی پوشیده می شود و در جلوی آن سیستم های الکترونیکی پرواز شامل پدافند الکترونیکی پیشرفته و سامانه تشخیص و پشتیبانی الکترونیکی قرار دارد؛ همچنین سیستم راداری (AESA) برای این پرنده در نظر گرفته شده است.

AESAمفهومی در فناوری رادار با آنتن آرایه ایی پویش الکترونیکی یا ESA آخرین تکنولوژی توسعه یافته تجهیزات رادار است و سرعت اسکن آن نسبت به رادارهای با آنتن منحرف کننده مکانیکی خیلی سریعتر است(گفتنی است روسیه و ایالات متحده امریکا اولین کشور هایی بودند که کاربرد و استفاده این تکنولوژی را در هواپیماهای نظامی خود شروع کردند).

سیستم کنترل پرواز پیشرفته ی این هواپیما به جای انتقال اطلاعات با سیم فلزی از فیبر های نوری استفاده می کند ضمن تسهیل انتقال اطلاعات با سرعت بیشتر، از مختل شدن عملکرد های سیستم کنترل پرواز تحت حمله های الکترومغناطیسی جلوگیری کند. سیستم خودتعمیری کنترل پرواز می تواند هنگام آسیب به هواپیما و سیستم کنترل پرواز آن سطوح آسیب دیده را شناسایی کرده و با استفاده از سطوح کنترل سالم باقی مانده، هواپیما را کالیبره کرده و پرواز آن را پایدار کند.

بال مثلثی شین شین

 

این هواپیمای آزمایشی با دو موتور توربوفن XF5-1 با عبوردهی هوای کم پرواز می کند که توسط صنایع سنگین ایشیاکاواجیما-هاریما طراحی شده اند. هر موتور 3 متر طول و 60 سانتی متر قطر دارد و میتواند  49895 نیوتن نیرو تولید کند؛ این موتور ها توسط سیستم FADEC که تمام عملکرد های موتور را تحت بررسی قرار می دهد کنترل می شوند و به یک توربین پرفشار، یک توربین کم فشار و کنترل کننده مسیر شتاب سه بعدی مجهز هستند که نیروی تولید شده را در دقیق ترین مسیر مورد نیاز جنگنده و خلبان صرف می کند. نسبت کل فشار در موتور ها 26:1 و نسبت نیروی رانشی به وزن 7:8:1 است. برای تولید نیروی بیشتر از مواد پس سوز استفاده میکند و گاز خروجی موتور ها از طریق دریچه های عقبی هواپیما خارج می شود تا کمترین رد از آن باقی بماند.

میتسوبیشی X-2 شین شین می تواند با حداکثر سرعت 2.25 ماخ و سرعت سوپرکروز 1.82 ماخ حرکت کند. این هواپیما می تواند در محدوده 2900 کیلومتری با دو باک اضافی فعالیت کند و حداکثر مسافت پرواز آن نیز حدودا 3200 کیلومتر است. سقف ارتفاع پرواز آن  65,000ftو محدوده پرواز آن هنگام حمل مهمات، 761 کیلومتر است. این پرنده ژاپنی در مقایسه با تولیدات این کلاس دارای ابعاد کوچکتری است.

 

»»»فیلم پرواز جنگنده ژاپنی را اینجا ببینید«««