اختراعات ناشناخته آلمان در جنگ جهانی دوم

مجله تصویری سلاح- هنگامی که صحبت از جنگ جهانی دوم می شود، خصوصا در حوزه فناوری، آلمان شگفت انگیز عمل کرده است. دانشمندان این کشور کارنامه ی درخشانی را به نام خود ثبت کرده اند که بخشی از آن شامل ساخت اولین جنگنده جت (Me-262)، هواگرد مسرشمیت ام ئی 163 کومت، نخستین موشک بالستیک (V-2)، سامانه موشکی کروز (V-1) و اولین تفنگ تهاجمی (StG-44) می شود.

از طرفی برنامه ریزی برای ساخت و توسعه بمب افکن های دوربرد، جنگ افزار های صوتی، اشعه ی مرگ و بسیاری تحقیقات دیگر -که هیچ گاه عملی نشدند- نیز صورت گرفته بود. با این حال پایان جنگ جهانی دوم همراه با خسارات و صدمات بسیاری رقم خورد و شمار زیادی از این دانش ها از دست رفت. اما تا مدت های طولانی شایعات متعددی پیرامون ساخت بشقاب پرنده، پایگاه های مخفی در قطب جنوب و حتی احداث پایگاه هایی روی کره ماه توسط این کشور، ادامه داشت.

در ادامه به چند مورد از پروژه هایی که واقعا عملی شدند می پردازیم. اما این تکنولوژی ها به قدری متفاوت نبودند که بتوانند سرنوشت جنگ را به گونه ای دیگر رقم بزنند.

+ دید در شب

با آن که آلمان نخستین کشور مخترع دید در شب نبود، اما برای اولین بار توانست نسخه قابل حمل دستگاه دید در شب را برای انسان طراحی کند. این دستگاه با اسم رمز “vampire” مورد استفاده قرار گرفت. نام واقعی آن Zielgerat 1229 است. ZG 1229 در واقع یک نورافکن مادون قرمز بود که معمولا روی اس تی جی 44؛ اولین تفنگ هجومی دنیا نصب می شد و ظاهری همچون تصویر زیر داشت.

بیش از 300 نسخه از این تکنولوژی در سال 1945 مورد استفاده قرار داده شد. اما دیرتر از آن بود که بتواند تغییری در روند جنگ ایجاد کند. البته برای مدتی گزارش هایی پیرامون استفاده تک تیر انداز های آلمانی از این دستگاه در شب برای هدف گیری مردم، به دست آمد. شماری از دستگاه ها نیز کمی قبل تر بر تانک ها کار گذاشته شده بودند اما این مورد هم تجربی بود.

+ بالگرد تهاجمی

زمانی که اسم هلی کوپتر به میان می آید، ذهن اکثر مردم متوجه بل و شاید هم سیکورسکی می شود. اما عده ی کمی ممکن است از فلتنر و سهم وی در اختراع هواگرد های گردنده بال یاد کنند. آنتون فلتنر نخستین هواگرد گردنده بال خود را بسیار پیش تر از جنگ جهانی دوم، در سال 1932 اختراع کرد. با این حال نمونه های اولیه وی اغلب در پرواز های آزمایشی و یا به دلیل آب و هوای بد از بین می رفتند. اما در سال 1937، با ایده ای به مراتب قوی تر کار خود را از سر گرفت و آن سیستم چرخان در هم تنیده بود. این طرح در Fl 282 به اوج خود رسید که نمونه آن را در تصویر زیر خواهید دید.

اما آن چه که Fl 282 را متمایز می ساخت، قابلیت آن در افزودن سلاح های مختلف بود. ساخت این نمونه کاملا متفاوت برای اولین بار حملات هوایی بالگرد های مسلح در برابر تانک ها و دیگر نیرو های زمینی را دگرگون کرد. از این رو تغییری انقلابی در نحوه استفاده از بالگرد ها در روند جنگ به شمار می رود.

+ نوار صوتی

امروزه همه ی مردم با سی دی و دستگاه های پخش موسیقی آشنایی دارند. اما عده کمی که با واکمن های مختلف کار کرده اند، از نقش آلمانی ها در اختراع این وسیله اطلاع دارند. این دستگاه های ضبط قابل حمل در دهه 1930 توسط آلمانی ها ساخته شدند و در طول جنگ به صورت تکامل یافته ای مورد استفاده قرار گرفتند.

Fritz Pfleumer مهندس آلمانی اتریشی در سال 1928 نواری مغناطیسی برای ضبط صدا اختراع کرد. نسخه اولیه از نوآوری وی در سال 1931 ساخته شد که بعدا ایده آن را در اختیار کمپانی آلمانی AEG قرار داد. متفقین نیز در طول جنگ جهانی دوم بسیاری از فرستنده های رادیویی از اروپای اشغال شده را قطع کردند. این فرستنده ها تقریبا به طور همزمان پیام ها را از سراسر مناطق با محدوده های زمانی متفاوت، مخابره می کردند. چندین سال بعد نزدیک پایان جنگ، هنگامی که نیرو های متفقین اروپا را آزاد کردند، دستگاه ضبطی که در ادامه خواهید دید، در رادیو لوکزامبورگ به دست آمد.

این فن آوری برای تجزیه و تحلیل بیشتر توسط دانشمندان آمریکایی به این کشور فرستاده و در نهایت در جهت استفاده غیر نظامی به کار گرفته شد.

+ پول تقلبی

استراتژی آلمان برای ضربه زدن به متفقین در جنگ جهانی دوم در عملیات برنهارد به اوج خود رسید. این عملیات یک پروژه جعل و تقلب گسترده بود که هدف آن تولید مقادیر بالای پول جعلی بریتانیایی و احتمالا آمریکایی بود. این پروسه به منظور از بین بردن اعتماد مردمی نسبت به دولت بریتانیا صورت گرفت. با این حال زمان زیادی به طول انجامید و این پول های تقلبی هرگز توزیع نشد. آدولف برگر یکی از همکاران این طرح جعلی بعدا مجموعه خاطراتی تحت عنوان “کارگاه شیطان” نوشت که کمک زیادی برای فیلم “جاعلان” بود.

+ آمفتامین

آلمان مشخصا از وجود یک ماشین جنگی پیشرفته قبل از جنگ جهانی دوم برخوردار نبود اما سرعت بالای نیرو های وی در فتح لهستان که لقب “حمله رعدآسا” را از آن خود کرد، بسیاری از مردم را شگفت زده کرد. سربازان آلمانی در آن زمان به معنای واقعی کلمه، پر سرعت بودند و از عوامل اصلی آن چیزی نبود جز آمفتامین. این ماده توسط سربازان آلمانی برای برطرف کردن خستگی و افزایش انرژی استفاده می شد. آمفتامین به مصرف کننده اعتماد به نفس و شجاعت بالایی می دهد که از آثار آن افزایش توانایی برای خطر کردن است. این فاکتور ها در کنار کاهش حساسیت به درد، گرسنگی و خستگی سبب جلب نظر ارتش آلمان شد. به طوری که در حمله به لهستان خصوصا توسط رانندگان وسایل نقلیه مورد استفاده قرار گرفت و نتایج آن در پیروزی پیش رو حیرت آور بود. چندی طول نکشید که فرمولاسیون این ماده جهانی شد. شرکت های داروسازی بزرگی همچون بایر، به تولید انبوه آمفتامین و قرار دادن آن در اختیار سربازان آلمانی پرداختند. مشخص گردید که 35 میلیون قرص حاوی آمفتامین بین ماه های آوریل و ژوئیه در سال 1940 توزیع شد. تنها زمانی که پزشکان نسبت به عوارض جانبی و سندروم ترک این ماده ابراز نگرانی کردند، تولید آن محدود شد اما به طور کلی قطع نگردید. بیش از 10 میلیون قرص در سال 1941 روانه بازار شد.

در ماه های پایانی جنگ پس از آن که آلمان از تامین نیروی سرباز خود ناامید شده بود، نوجوانان به عنوان سربازان میدان جنگ روی کار آمدند. مصرف قرص های حاوی آمفتامین بسیار بالا رفت چرا که به دلیل تجربه کم این افراد در مبارزه، نیاز تکیه بر اثر ماده مخدر بیشتر حس می شد. دانشمندان حتی فرمولاسیون های خطرناک تری از این ماده همراه با کوکائین و دیگر مواد مخدر را ارائه می دادند اما خوشبختانه پیش از آن که بتواند به تولید انبوه برسد، جنگ جهانی دوم پایان یافت.