بمب افکنی که دیر رسید!

هورتن هواپیمای رادارگریزی است که آلمان در پایان جنگ جهانی دوم طراحی کرد ولی هرگز نتوانست از آن استفاده کند. مهندسان نازی تنها چند قدم تا ساخت هواپیمایی که می‌توانست مسیر جنگ جهانی دوم را تغییر دهد، فاصله داشته‌اند.

بال‌های سرتاسری این هواپیما بیشتر به هواپیمای بی 2 ایالات متحده یا هواپیماهای اپیزودهای جنگ ستارگان شباهت دارد. طراحی هواپیما به گونه‌ای بوده‌است که بتواند با سرعت ۹۵۶ کیلومتر بر ساعت حرکت کند. ۲۹-۲ برای افزایش توانایی کنترل یا مقاومت از هیچ سطح عمودی استفاده نکرده‌است و تمامی سطوح خارجی این هواپیما در اوج گرفتن آن نقش دارند. طراحی یکدست این هواپیما توانایی خاصی را در فرار از مقابل چشم رادارها به ۲۹-۲ بخشیده‌است. به بیانی دیگر اینگونه به نظر می‌رسد هواپیمای هورتن ۲۹-۲ اولین هواپیمای رادار گریز در جهان باشد.

هورتن ۲۹-۲ با ساختاری غریب، بسیار دیرتر از آن ابدع شده بود که بتواند در جنگ جهانی دوم به یاری نازیها بشتابد. هدف مهندسان از بازآفرینی این هواپیما بررسی و تایید رادار گریزی این هواپیما اعلام شده‌است.

در صورتی که این هواپیما در زمانی دیگر در اختیار نازی‌ها قرار می‌گرفت قطعاً سرنوشت جنگ جهانی دوم تغییر پیدا می‌کرد زیرا این هواپیما علاوه بر توانایی محدود در پنهان شدن از دید رادارها از سرعت بسیار بالایی برخوردار بوده و حتی اگر رادارهای انگلیسی موفق به ردیابی آن می‌شده‌اند، زمان بسیار کمی برای نشان دادن عکس العمل از خود داشته‌اند.

با این همه و با وجود کامل بودن طراحی هواپیمای ۲۹-۲ نازی‌ها در سال ۱۹۴۵ با کمبود شدید سوخت و خلبان و مهمتر از آنها زمان مواجه بودند و همین امر فرصت یکه‌تازی بیشتر بر تاریخ جهان را از آنها گرفت.

اولین آزمایش ۲۹-۲ قبل از کریسمس سال ۱۹۴۴ صورت گرفته‌است اما پس از آن زمان نازی‌ها رو به اتمام گذاشت و فرصت استفاده از این ابداع برای حزب نازی به وجود نیامد. طراح این هواپیما، والتر هورتن فردی نظامی بود که طی جنگ بریتانیا در سال ۱۹۴۰ صدها تن از همکاران خود را از دست داده بود. این حادثه تا زمان مرگ با هورتن بوده و وی در واقع به منظور انتقام گرفتن از انگلیسی‌ها اقدام به طراحی و ساخت هواپیمایی کرد که در برابر سیستم رادار انگلیسیها نامرئی باشد.(متن برگرفته از ویکیپدیا)