هواپیمای عجیب و مرموز آمریکا از خانواده بیوه سیاه

مجله تصویری سلاح – جنگنده نورثروپ گرومن وای اف-23 (Northrop Grumman YF-23)، یکی از پرنده های حاضر در رقابت “جنگنده تاکتیکی پیشرفته” ((Advanced Tactical Fighter بود. این رقابت در نهایت به توسعه و تولید جنگنده نسل پنجم لاکهید مارتین اف-22 رپتور منتج شد، که یکی از مرموزترین هواپیماهای عصر جت جنگنده محسوب می شود.

بسیاری بر این باورند که وای اف-23 باید پیروز این رقابت می شد، اما ویژگی های منحصر به فرد آن و این که قرار بود چگونه در یک هواپیمای تولیدی به کار گرفته شوند، اغلب مورد بحث است.

وای اف-23 از نمای بالا

امروز نگاهی به هواپیمای اف-23ای بلک ویدو 2 (F-23A Black Widow II) که قرار بود نسخه تولیدی جنگنده وای اف-23 باشد، خواهیم داشت.

برای زندگی بخشیدن به اف-23ای، وب سایت وار زون با هنرمند هوافضا آدام برچ همکاری کرده است. با استفاده از منابع مختلف، برچ طی مدت پنج ماه یک سری رندرهای چشمگیر را خلق کرده است که نشان می دهند این هواپیما به چه شکلی می توانست باشد.

هواپیمایی متفاوت از نسخه نمایشی وای اف-23

جنگنده اف-23ای می توانست با نسخه نمایشی وای اف-23 تفاوت های قابل توجهی داشته باشد. این هواپیما با بدنه ای طولانی تر و بهتر قالب گیری شده با ناسل های پیشرانه ذوزنقه ای که به صورت یکپارچه تری در بدنه ترکیب شده اند، همراهی می شد. پیشرانه ها نزدیک تر به هم قرار گرفته و کمی به سمت داخل زاویه داشتند. بدون معکوس کننده های رانش، امکان نصب یک نازل فلپ کارآمدتر و پنهان کارتر وجود داشت و خروجی های اگزوز صاف به پوشش های مقاوم در برابر حرارت به روز مجهز می شدند.

دماغه اف-23ای برای قرارگیری یک رادار قدرتمند آرایه اسکن الکترونیکی فعال تغییر شکل را تجربه کرده و ورودی ها به طور کامل باز طراحی می شدند. پیکربندی ورودی فراصوت بدون انحراف مشابه آنچه در جنگنده های لاکهید مارتین اف-35 و چنگدو جی-20 دیده می شود، استفاده می شد. لبه ورودی ها دندانه دار بوده که نه تنها ظاهر تهاجمی تری به جنگنده می بخشید، بلکه ویژگی های رادارگریزی و پنهان کاری آن را افزایش می داد.

دم ناوه ای اف-23ای با حذف موارد اضافی، ساده تر می شد. ظرفیت حمل تسلیحات این جنگنده با دو موشک ایم-9 سایدوایندر در محفظه حمل تسلیحات جلو و چهار تا پنج موشک ایم-120 در محفظه عقب افزایش می یافت. اف-23ای همچنین به لطف عمق بیشتر محفظه تسلیحات عقب خود می توانست طیف گسترده تری از مهمات هوا به سطح را حمل کند.

از دیگر تغییرات وای اف-23 برای تبدیل شدن به اف-23ای می توان به تغییر مکان درگاه سوخت گیری از خط مرکزی به سمت شانه بالای بال چپ، تقویت ارابه فرود و بخش شکمی با زاویه کمتر تیزتر اشاره کرد.

میراث

به طور کلی، جنگنده اف-23ای نسبت به وای اف-23 پرنده ای پیشرفته تر و توانمندتر می بود. احتمالا حتی عملکرد کینماتیک و سطح مقطع راداری بهتری نسبت به رقیب خود داشت. با این وجود، همان گونه که در تصویر زیر مشاهده می شود، اف-23ای به هواپیمایی بزرگتر از اف-22 تبدیل می شد.

وای اف-23 (بالا) و وای اف-22 (پایین) در یک پرواز آزمایشی

به گفته آدام برچ، مدل اف-23ای حاصل ساعت های پژوهش، تصور، بن بست، ناامیدی، اصلاح، آغاز و راه اندازی دوباره است.

در زنده کردن جنگنده اف-23ای بلک ویدو 2، آدام برچ از تجربیات خود به عنوان یک مهندس هوافضای حرفه ای، مورخ آماتور، خلبان، و هواشناس استفاده کرده است.

وای اف-23 در موزه نیروی هوایی آمریکا

وی تا حد امکان به منابع مرجع از جمله طرح های اولیه برای ارائه نمونه پیش تولید اف-23ای وفادار بوده است. همانند تمام پروژه های “چه می شد اگر”، پرسش های بسیاری در مورد جزئیات کوچک طرح نهایی وجود دارد که ممکن است هرگز پاسخ داده نشوند. اما بار دیگر باید اشاره داشت که آدام برچ یک اثر هنری بر اساس تصورات خود را خلق نکرده است و این درکی واقعی از چیزی است که قرار بود باشد.

اف-23ای ممکن است هرگز پرواز نکرده باشد، اما اکنون به لطف هنرمندانی مانند آدام برچ می توانیم نگاهی اجمالی به این جنگنده جالب توجه داشته باشیم.