5 موشک بالستیک قاره‌پیما که می توانند به جهان پایان دهند!/ از دانگ فنگ چینی تا شیطان روس!

مجله تصویری سلاح – به عنوان یک تعریف، هر موشک فراصوت که برد حداقل 6500 کیلومتر داشته باشد و یک خط سیر بالستیک را پس از پرتابی هدایت شونده دنبال می کند در گروه موشک بالستیک قاره‌پیما (Intercontinental Ballistic Missile) قرار می گیرد.

در هنگام برخاستن، موشک بالستیک قاره‌پیما وارد مرحله اوج‌گیری اولیه (Boost Phase) می شود تا زمانی که به فضا برسد. در مرحله دوم، موشک بالستیک قاره‌پیما با ادامه خط سیر بالستیک خود وارد فضا می شود و از این واقعیت که مقاومت هوا وجود ندارد، سود می برد. در مرحله سوم که شامل شیرجه به سمت هدف می شود، موشک بالستیک قاره‌پیما موشک کلاهک های جنگی و تعدادی طعمه که وظیفه فریب سامانه های دفاع موشکی دشمن را بر عهده دارند، آزاد می کند.

موشک های بالستیک قاره‌پیما از قابلیت هدف‌گیری مستقل چندگانه (Multiple independently targetable reentry vehicle) پشتیبانی می کنند و بر همین اساس هر یک از کلاهک های جنگی آنها می تواند برای نابودی هدفی جداگانه استفاده شود. موشک های بالستیک قاره‌پیما به طور معمول برای حمل کلاهک های هسته ای بکار گرفته می شوند، اما توانایی حمل کلاهک های جنگی متعارف، شیمیایی یا میکروبی را نیز دارند.

در ادامه با پنج مورد از مرگبارترین موشک های بالستیک قاره‌پیمای حال حاضر بیشتر آشنا می شویم.

ترایدنت 2 (TRIDENT II)

ترایدنت 2 که به نام ترایدنت دی5 (Trident D5) نیز شناخته می شود، یک موشک بالستیک قاره‌پیمای زیردریایی‌پایه است به این معنی که از زیردریایی پرتاب می شود. آمریکا و انگلیس این موشک را در اختیار دارند. زیردریایی های کلاس اوهایو (Ohio-class) موشک های ترایدنت 2 آمریکا را حمل می کنند، در شرایطی که موشک های بریتانیایی توسط زیردریایی های کلاس ونگارد (Vanguard-class) حمل می شوند.

برد موشک ترایدنت 2 در بار کامل 7800 کیلومتر و در بار کاهش یافته 12000 کیلومتر است. هر موشک ترایدنت 2 آمریکا می تواند کلاهک هایی با بازده 14.475 کیلوتن را حمل کند. این موشک بسیار دقیق است. یک سامانه ناوبری استرو-اینرسیایی موشک ترایدنت 2 را به سمت هدف هدایت می کند و امکان دریافت بروزرسانی های جی‌پی‌اس را نیز دارد. این واقعیت که موشک ترایدنت 2 از زیردریایی پرتاب می شود، آن را کارآمدتر می کند زیرا شناسایی زیردریایی های حامل موشک بالستیک آمریکا بسیار دشوار است.

آراس-24 یارس (RS-24 YARS)

این موشک بالستیک قاره‌پیما ساخت روسیه به گونه ای توسعه داده شده است تا هم امکان پرتاب از یک بستر متحرک و هم از یک سیلوی موشکی را داشته باشد. آراس-24 یارس که در ناتو به نام اس‌اس-29 (SS-29) شناخته می شود، بردی 12000 کیلومتری دارد و از قابلیت هدف‌گیری مستقل چندگانه پشتیبانی می کند. آراس-24 یارس می تواند تا 10 کلاهک جنگی با بازده انفجاری 100 تا 300 کیلوتن را حمل کند.

ال‌جی‌ام-30جی مینتمن 3 (LGM-30G Minuteman III)

مینتمن 3 یک موشک سیلوپرتاب ساخت آمریکا است. با کنار گذاشتن موشک ال‌جی‌ام-118 پیس‌کیپر (LGM-118 Peacekeeper)، مینتمن 3 به تنها موشک بالستیک قاره‌پیما زمین‌پایه در خدمت آمریکا تبدیل شده است. موشک مینتمن 3 بردی 13000 کیلومتری دارد و می تواند سه کلاهک جنگی را حمل کند. هر کلاهک هسته ای این موشک که از قابلیت هدف‌گیری مستقل چندگانه پشتیبانی می کند می تواند قدرت تخریب بین 300 تا 500 کیلوتن داشته باشد. همچنین، مینتمن 3 با هدف مقابله با سامانه های دفاع موشکی دشمن طعمه ها و ابزارهای کمکی برای نفوذ را حمل می کند.

دانگ‌فنگ-41 (Dongfeng-41)

دانگ‌فنگ-41 یا دی‌اف-41 قدرتمندترین موشک بالستیک قاره‌پیما در زرادخانه ارتش چین محسوب می شود که می تواند 10 کلاهک جنگی با پشتیبانی از قابلیت هدف‌گیری مستقل چندگانه را حمل کند. دی‌اف-41 بر بستری متحرک سوار می شود، در نتیجه از قدرت تحرک خوبی برخوردار است.

برد عملیاتی موشک دی‌اف-41 بین 12000 تا 13000 کیلومتر و بیشینه سرعت آن 25 ماخ عنوان شده است. این موشک احتمالا از یک سامانه هدایت اینرسیایی با بروزرسانی های ستاره ای یا ماهواره ای استفاده می کند و بسیار دقیق است.

آراس-28 سرمت (شیطان 2) (RS-28 Sarmat (Satan II))

سرمت ساخت روسیه و با 456 هزار پوند (206838 کیلوگرم) وزن به واقع موشک بزرگ و سنگینی محسوب می شود. در مقام مقایسه، موشک مینتمن 3 حدود 80 هزار پوند (36287 کیلوگرم) وزن دارد.

برد آراس-28 سرمت 17700 کیلومتر است و می تواند 10 کلاهک جنگی با پشتیبانی از قابلیت هدف‌گیری مستقل چندگانه و بازده انفجاری 0.75 تا 1 مگاتن را حمل کند. نسبت قدرت به وزن این موشک خط سیر آن را قابل تغییر می کند و اجازه می دهد موشک ها در مسیرهای مختلف شلیک شوند.

سرمت توانایی حمل حامل های گلاید فراصوت همراه با دیگر انواع کلاهک های جنگی را دارد. سرمت مرحله اوج‌گیری اولیه کوتاهی دارد که فاصله زمانی که می توان آن را توسط ماهواره های دارای حسگرهای فروسروخ ردیابی کرد، کوتاه کرده و بر همین اساس رهگیری آن دشوارتر می شود. سرمت می تواند مسیری بر فراز قطب جنوب را طی کرده و از دسترس هر گونه سامانه دفاع موشکی حال حاضر در امان باشد.