بدترین هواپیماهای تاریخ! (بخش دوم)

مجله تصویری سلاح- مطالعه لیست بدترین هواپیماهای تاریخ در نوع خود یک تجربه خاص به شمار می رود! محصولاتی که به رغم تلاش های انجام شده برای ارائه یک پرنده موفق و موثر، هرگز مورد توجه قرار نگرفتند.

هواپیمای تحقیقاتی گرومن X-29

گرومن X-29 یک هواپیمای تحقیقاتی بود که به منظور بررسی تکنولوژی بال رو به جلو طراحی و ساخته شد. در مجموع دو فروند از این پرنده برای ناسا و نیروی هوایی آمریکا تولید شده بود. این محصول با توجه به طراحی متفاوت خود خصوصا در قسمت بال ها، طی دهه 80 و 90 میلادی تبدیل به نمونه منحصر به فرد شد و برای اهداف آموزشی به عنوان جت جنگنده مورد استفاده قرار گرفت.

مهندسین نظامی قصد داشتند با طراحی بال ها به صورت رو به جلو، به مانور پذیری بهتر هواپیماهای ساب سونیک کمک کنند. این در حالی بود که پرنده مورد بحث از نظر آیرودینامیکی به شدت ناپایدار شد!

محصول نام برده که توسط شرکت نورثروپ گرومن، ناسا، نیروی هوایی و آژانس پروژه‌های پژوهشی پیشرفتهٔ دفاعی توسعه یافت، در واقع یک فاجعه کامل بود. یکی از مورخین ناسا در مورد X-29A چنین می گوید: به طور خلاصه هواپیمایی غیر قابل استفاده بدون حتی یک سیستم دیجیتال پرواز!

 

هواپیمای مسافربری Baade 152

Baade 152 یک هواپیمای مسافربری آلمانی بود که اولین پرواز خود را در تاریخ 4 دسامبر سال 1958 به سرانجام رساند و توسط شرکتی به نام Elbe Flugzeugwerke تولید شده بود. این پرنده همچنین اولین هواپیمای مسافربری طراحی شده توسط آلمان به شمار می رفت که بر اساس گروهی از طرح های مفهومی بمب افکن شکل گرفته بود.

ویژگی هایی مانند بال های بلند و چرخ هایی که در قسمت انتهایی هر بال وجود داشت، بیش از آن که با یک هواپیمای مسافربری سازگار باشند مناسب پرنده های بمب افکن بودند. مجموعه این عوامل منجر به سقوط پروتوتایپ در دومین پرواز خود شد. به دنبال حادثه مذکور تمام خدمه هواپیما کشته شدند. طی یک عملیات بررسی جداگانه، مهندسین دریافتند که خطوط سوخت رسانی هنگام فرود هواپیما متوقف شده و همین موضوع منجر به از کار افتادن موتورها می شد.

پس از آن که کل پروژه در سال 1961 خاتمه یافت، Baade تبدیل به تنها هواپیمای ساخته شده توسط آلمان شرقی شد.

 

هواپیمای جنگنده عمود پرواز راکول XFV-12

راکول XFV-12 یک هواپیمای ساخت کارخانه راکول اینترنشنال است که قرار بود منحصرا برای نیروی دریایی آمریکا ساخته شود. از طرفی هیچکس تصور نمی کرد که در دهه 70 میلادی آن هم یکی از بزرگترین و ثروتمندترین شرکت های صنایع هوانوردی در دنیا هواپیمایی با نقاط ضعف متعدد بسازد.

طراحی بال ها و دماغه هواپیما ظاهری فانتزی و در عین حال فریبنده به این هواپیما بخشیده بود. از طرفی دیگر طبق برنامه ریزی های صورت گرفته قرار بود سیستم موتوری امکان پرواز عمودی را فراهم سازد اما در عمل این پرنده تنها می توانست سه چهارم وزن خود را از زمین بلند کند و بدین ترتیب هیچگاه در آسمان ظاهر نشد.

 

هواپیمای ترابری توپولف Tu-144

 توپولف Tu-144 توسط شرکت هوافضای روسی توپولف طراحی و در مجموع 16 فروند از آن ساخته شد. این محصول در کنار هواپیمای انگلیسی- فرانسوی کنکورد، یکی از دو پرنده ترابری زبرصوت جهان محسوب می شود. در حالی که هر دو هواپیمای نام برده در اواخر دهه 70 پا به عرصه رقابت گذاشتند، توپولف Tu-144 نتوانست به جایگاه نمادین کنکورد دست یابد و یک خطر تمام عیار برای خدمه به شمار می رفت. اولین پروتوتایپ از این پرنده در نمایشگاه هوایی پاریس دچار سانحه شد!

این تصادف به لطف نقص 22 سیستم از 24 سیستم مرکزی در میانه های مسیر پرواز رخ داد. بدین ترتیب پیش از توقف کامل تولید و استفاده از توپولف Tu-144، این پرنده تنها 55 بار در آسمان ظاهر شد.

 

هواپیمای آزمایشی عمود پرواز داسو بالزاک V

داسو بالزاک V نوعی هواپیمای آزمایشی عمود پرواز بود که در اوایل دهه 60 میلادی توسط شرکت هوانوردی فرانسوی داسو طراحی و ساخته شد. برخی از ایده ها به ویژه در عرصه نظامی، روی کاغذ بسیار خارق العاده به نظر می رسند اما در واقعیت و به صورت عملیاتی دقیقا عکس این موضوع را ثابت می کنند. این همان اتفاقی است که برای داسو بالزاک V، پروژه فرانسوی به منظور طراحی یک جنگنده عمود پرواز رخ داد. لازم به ذکر است که ایده این طرح از جنگنده موفق و اصلاح شده داسو میراژ 3 گرفته شده بود.

چرا تلاش مهندسین فرانسوی به نتیجه مطلوبی منتهی نشد؟ طی تست پرواز داسو بالزاک V، دو خلبان جان خود را از دست دادند اما این حادثه بزرگ باعث نشد که روند ساخت و ساز پروتوتایپ بعدی متوقف شود! از همه جالب تر آن که این پروتوتایپ نیز دچار سانحه و آسیب شدید شد. با این حال خوشبختانه خلبان توانست از خطر پیش روی خود جان سالم به در ببرد.

 

هواپیمای جت تجاری د هویلند کامت

د هویلند کامت نخستین هواپیمای جت تجاری متعلق به شرکت هواپیمایی انگلیسی بریتیش یوروپین ایرویز بود که برای اولین بار در سال 1949 به پرواز درآمد. در مورد این محصول مسائل مختلفی وجود دارد که البته کفه ترازو به سمت نقاط ضعف سنگینی می کند. با وجود آن که به نظر می آمد سیستم موتوری و همچنین فشار کابین به درستی برنامه ریزی شده باشند، اما تنها یک سال پس از ورود این محصول به خطوط هوایی طی حوادث غیر منتظره 3 فروند کامت از بین رفت.

طبق گزارش های به دست آمده دو مورد از سوانح مذکور به دلیل خستگی فلز (شکست ماده به دنبال تنش های تکراری و نوسانی) و در نهایت در هم شکستن بدنه رخ داد. حادثه آخر نیز در اثر افزایش فشار داخلی حین پرواز به علت تغییرات شدید آب و هوایی به وقوع پیوست. در ادامه اصلاحات متعددی در خصوص کامت انجام شد و نمونه ارتقا یافته نیز برای سه دهه مورد استفاده قرار گرفت اما با این وجود هیچگاه به وضعیت مناسبی دست نیافت.

 

هواگرد مسرشمیت Me 163 کومت

هواگرد مسرشمیت Me 163 کومت به وسیله شرکت هواپیماسازی آلمانی مسرشمیت برای نیروی هوایی آلمان نازی ساخته شد. این پرنده ترسناک در واقع نوعی هواپیمای رهگیر مجهز به موتور موشک بود که منحصرا با هدف انهدام هواپیماهای دشمن بر فراز آسمان آلمان طراحی شد. با وجود آن که مسرشمیت Me 163 کومت از سرعت بالایی برخوردار بود و می توانست به 160 کیلومتر در ساعت (سریعتر از دیگر هواپیماهای فعال در ناوگان هوایی متفقین) دست یابد، اما با توجه به ظرفیت سوخت بسیار محدود خود فقط 3 ثانیه در آسمان دوام می آورد!

بدین ترتیب کومت مجبور بود پس از هر ماموریت مختصری مجددا به سطح زمین بازگردد. از طرفی دیگر نشت سوخت متوالی هنگام فرود باعث ایجاد آتش سوزی و انفجارهای متعدد شده بود. تعداد زیادی از خلبانان طی پروازهای آزمایشی و یا آموزش با کومت جان خود را از دست دادند.

 

هواپیمای جنگنده بلک برن Roc

بلک برن Roc یک هواپیمای جنگنده بریتانیایی مربوط به دوران جنگ جهانی دوم بود که توسط کارخانه هواگرد سازی بلک برن طراحی و ساخته شد. قرار بود این پرنده به عنوان یک هواپیمای جنگی دفاعی تولید شود که از ویژگی های ضروری برای محافظت از هواپیماهای خودی در برابر نیروهای دشمن برخوردار باشد. بدین ترتیب Roc به یک برجک چند منظوره با 4 مسلسل درست در قسمت پشتی خلبان مجهز شد. همین برجک باعث شده بود که هواپیما بیش از اندازه سنگین و در نتیجه برای انجام وظیفه خود بسیار کند شود.

در نهایت بلک برن Roc نه تنها یک طرح شکست خورده به شمار آمد، بلکه نیروی دریایی سلطنتی نیز هیچگاه اجازه پرواز آن را نداد. گفتنی است که این پرنده در تمام طول جنگ جهانی دوم فقط یکی از هواپیماهای دشمن را سرنگون ساخت.

 

هواپیمای مسافربری امبرائر EMB 120 برازیلیا 

امبرائر EMB 120 برازیلیا یک هواپیمای مسافربری ساخت شرکت هوافضای برزیلی امبرائر به شمار می رفت که برای نیروی هوایی این کشور طراحی شد. ممکن است ظاهر نامتعارف این پرنده سبب شود که تصور کنید دیگر از چنین هواپیماهایی استفاده نمی شود اما در کمال تعجب باید گفت که EMB 120 برازیلیا همچنان در وضعیت خدمت فعال به سر می برد. یکی از این هواپیماهای مسافربری در سال 1991 سقوط کرد و منجر به کشتار 14 تن شد! البته این تنها یکی از مشکلاتی است که برای EMB 120 برازیلیا لیست شده است.

با وجود آن که هواپیمای مذکور یکی از بدترین پرنده های مسافربری طی تاریخ شناخته شده است، اما همچنان شرکت هواپیمایی امری‌فلایت (تگزاس، آمریکا) از این محصول استفاده می کند.

 

هواپیمای جنگنده متحرک بال میکویان-گورویچ MiG-23

میکویان-گورویچ MiG-23 یک هواپیمای جنگنده مجهز به بال متحرک بود که توسط شرکت میگ اتحاد جماهیر شوروی تولید شد. ساخت و ساز این پرنده از سال 1970 آغاز شد و قرار بود که در ادامه جایگزین میگ مدل 21 شود. اما از آن جایی که خلبان مجبور بود در یک کابین باریک و تنگ با میدان دید محدود بنشیند، MiG-23 نتوانست به محبوبیت نمونه قبلی دست یابد.

پس از پایان جنگ سرد نیز بسیاری از نیروهای هوایی کشورهای مختلف، جنگنده های MiG-23 خود را از رده خارج کردند. امروزه هواپیمای مذکور به صورت محدود در برخی از نقاط دنیا در وضعیت فعال قرار دارد. این در حالی است که مدل 21 همچنان به خدمت خود ادامه می دهد.

مطالب مجله تصویری سلاح را در این لینک دنبال کنید.