کالینین کا 7؛ پرنده اعجاب انگیز شوروی!

مجله تصویری سلاح- بنابر دلایلی هم آلمان ها و هم اتحاد جماهیر شوروی طی جنگ جهانی دوم، علاقه زیادی به طراحی های نظامی غول پیکر داشتند. در تمام مدت زمان جنگ، هیتلر شیفته تجهیزات بزرگ بود و این وضعیت خود را در قالب بیماری وسواس اجباری نشان می داد. به همین علت برنامه ریزی های متعددی برای ساخت “سوپر تانک ها” صورت گرفت. بر اساس مخیلات هیتلر این تانک های عظیم 1000 تن وزن داشتند و می توانستند با آتش موشک های دوربرد، لندن و یا حتی نیویورک را تبدیل به تلی از خاک کنند! اما هیچ مسیر یا جاده ای وجود نداشت که قادر به پشتیبانی از چنین محصول عجیب و غریبی باشد. حتی هویتزر گوستاو که به مرحله تولید رسید نیز وضعیت مشابهی داشت. این توپ با وزن 1350 تن، نیازمند همکاری 250 نیرو و بازه زمانی 54 ساعته برای سرهم سازی بود! علاوه بر این 2 گردان هم به منظور محافظت از آن در مقابل حملات هوایی لازم بودند.

تصویری از هویتزر گوستاو

 

در این میان نمی توان از تمایلات کم و بیش مشابه روس ها نیز چشم پوشی کرد. آنها هم عاشق طرح های نظامی فوق العاده بزرگ بودند. در واقع آلمان ها و روس ها هر دو از شعاری واحد پیروی می کردند: “هرچه بزرگتر بهتر!”. برای مثال تصویری که در ادامه مشاهده می کنید، یک شناور اثر سطحی یا اکرانوپلان (شناورهای دریایی که در ارتفاع کم نسبت به سطح آب پرواز می کنند) کلاس Lun با اندازه ای باور نکردنی است و به دوران جنگ سرد مربوط می شود.

تصویری از اکرانوپلان کلاس Lun

 

اما آنچه که امروز مورد بررسی قرار خواهد گرفت، یکی دیگر از پروژه های عظیم الجثه شوروی مربوط به اوایل دهه 1930، تحت عنوان کالینین کا 7 است. این هواپیما در مقایسه با نمونه های مشابه مانند بوئینگ B-52 استراتوفورترس نه تنها عرض بال بیشتری داشت، بلکه مجهز به مساحت سطح بال بالاتری نیز بود. از این رو می توان گفت که کا 7 تا پیش از آغاز “دوره جت”، یکی از بزرگترین هواپیماهای ساخته شده در دنیا به شمار می رفت. دوره یا برهه زمانی جت به محدوده ای از تاریخ هوانوردی گفته می شود که برای اولین بار هواپیماهای مجهز به موتورهای توربینی اختراع شدند.

تصویری از کالینین کا 7

 

طراحی و توسعه

در آن زمان رویای حمل و نقل با استفاده از پرنده هایی که بتوانند تعداد زیادی مسافر را در خود جای دهند، در بسیاری از کشورها بستر مساعد خود را به سرعت یافت. اما این بستر تا پس از دوران جنگ جهانی دوم نتوانست حاصل خیزی چندانی را نشان دهد. با وجود آن که طرح های ترابری هوایی مختلفی توسط کمپانی های آمریکایی و اروپایی ارائه شده بود، اما در نهایت تنها تعداد معدودی از این محصولات ساخته شد و هیچ کدام از آنها نتوانستند آرزوی بزرگ (بالای 100 مسافر) را تحقق بخشند. البته یک کشتی پرنده به نام دورنیر دو اکس در سال 1929 وجود داشت که می توانست 150 مسافر را جا به جا کند. اما این هواپیما فاصله میان آلمان تا نیویورک را ظرف 10 ماه طی می کرد! حتی نمونه موفقی مانند بوئینگ 314 کلیپر نیز قادر به حمل تنها 74 مسافر بود. اما در میان تمامی طرح های مذکور، کمتر هواپیمایی را می توان مثال زد که مانند کالینین کا 7 عجیب و غریب بوده باشند. این محصول به دو دلیل غیر عادی بود: نخست آن که متخصصین هوانوردی امکان پرواز موفقیت آمیز چنین طرح بدترکیبی با وزن سنگین را بعید می دانستند و دوم هم به این دلیل که کا 7 غول پیکر در دوران استالین توسط اتحاد جماهیر شوروی توسعه یافت. اما این موضوع چه ارتباطی به استالین داشت؟ به نظر می رسید که در چهارچوب تلاش دیوانه وار استالین برای برابری سوسیالیستی، توسعه یک طرح مفهومی به عنوان هواپیمای مسافربری با ظرفیت 120 نفر جایی نداشته باشد.

تصاویری از پروتوتایپ کالینین کا 7 که پیکربندی اولیه آن را به خوبی نشان می دهد

 

در مجموع کالینین کا 7 یک هیولای پرنده فلزی بود که از یک طراحی قرینه بهره می برد. گفتنی است که فقط یک فروند از این هواپیما ساخته شد و همان نیز به دنبال سانحه از بین رفت. طبق گزارشات به دست آمده در زمان سقوط، 1 خلبان به همراه 18 نفر خدمه و 1 مسافر در هواپیما حضور داشتند. همه آنها به غیر از 5 خدمه کشته شدند. پیش تر اشاره شد که کا 7 در قالب یک هواپیمای مسافربری با ظرفیت بالا طراحی شد. اما لازم به ذکر است که این محصول علاوه بر نقش ترابری، یک هواپیمای بمب افکن نیز محسوب می شد. پس از تکمیل، این محصول مجهز به سیستم های تسلیحاتی در موقعیت های مناسب، وزن ویژه ای از بمب و همچنین یک پله کان داخلی شد.

این هواپیمای سنگین در اوایل دهه 1930 در شوروی آزمایش شد. در مدل مسافربری از این هواگرد، صندلی مسافران داخل بارهای قطور 2.3 متری آن قرار گرفته بودند. بدنه کا 7 با استفاده از آلیاژ کروم، مولیبدن و فولاد ساخته و طبق برنامه ریزی های اولیه مجهز به 6 موتور شد. اما با افزایش وزن غیر منتظره، 2 موتور دیگر نیز اضافه شدند.

نسخه ترابری غیر نظامی این هواپیما ظرفیت کافی برای جا به جایی 120 مسافر را در اختیار داشت. همین مورد برای نمونه ترابری نیروهای نظامی، 112 چترباز کاملا مجهز بوده است. پیکربندی بمب افکن کا 7 نیز شامل 8 توپ 20 میلی متری، 8 مسلسل 7.62 میلی متری و حداکثر 9.6 تن بمب بود.

 

 

مشخصات کالینین کا 7

– نوع: بمب افکن سنگین/ هواپیمای ترابری غیر نظامی

– طراح: خلبان کنستانتین کالینین

– محل تولید: اتحاد جماهیر شوروی

– وضعیت: سقوط کرده

– تعداد ساخته شده: 1 فروند

– خدمه: حداقل 11 نفر

– طول: 27.7 متر

– عرض بال: 52.7 متر

– ارتفاع: 12.4 متر

– مساحت سطح بال: 453.9 متر مربع

– وزن خالی: 24.4 تن

– وزن بارگیری شده: 38 تن

– موتور هواگرد: 7 موتور پیستونی میکولین AM-34F V-12 با قدرت هرکدام 750 اسب بخار

– حداکثر سرعت: 225.3 کیلومتر بر ساعت

– سقف پرواز: 3.9 کیلومتر

مطالب مجله تصویری سلاح را در این لینک دنبال کنید.